Głośno o pazernej minister Wasiak i doradcy Ostachowiczu, który chciał wylądować na miękkim, naftowym spadochronie. A już zapomniano o tym, co było raptem siedem miesięcy temu. W lutym Tusk zrobił czystkę wśród prezesów centralnych urzędów i spółek Skarbu Państwa. Jeśli byli oni tak nieudolni, to po co ich wcześniej powoływał szef rządu lub jego ludzie? A może chodziło o zrobienie miejsca dla jeszcze bardziej wiernych aktywistów PO? Wówczas poleciały głowy prezesów: Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych, Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.
Właśnie teraz rozmawiałem z osobą, która w grudniu wygrała konkurs na członka zarządu jednej ze spółek Skarbu Państwa, całe życie pracując w tej branży i robiąc karierę zawodową od najniższego stanowiska. Nagle bez żadnego uzasadnienia wyleciała z hukiem, a na jej miejsce przyszło… siedem osób! Czterech z tych „siedmiu wspaniałych” było od wiceministra Rynasiewicza (to ten od „bliskich kontaktów trzeciego stopnia” z CBA) , a trzy od wicepremier Bieńkowskiej. Natychmiast po zatrudnieniu podpisali kwity o zakazie pracy dla konkurencji po ewentualnym zwolnieniu, w ten sposób gwarantując sobie wielomiesięczne i wielotysięczne odprawy.
Rzecz w tym, że takich spraw są setki ‒ jak kraj długi i szeroka. Polska Tuska i Kopacz to „Rzeczpospolita kolesi”.
*pełny komentarz dla „Gazety Polskiej Codziennie” (27.09.2014)
